Vandaag is mijn verjaardag. Vroeger vond ik dat een hele belangrijke dag,
en was ik in spanning voor wat ik allemaal zou krijgen. Cadeautjes uitpakken. Wat zou er in zitten?
Ik herinner me nog mijn vijftiende verjaardag.
Dit weet ik nog goed, omdat ik toen van ons moeder een dagboek kreeg,
waar ik een paar weken in heb geschreven. Ik was toen niet zo’n schrijver.
Overdag kwam er familie op visite en ‘s avonds mocht ik als puber voor het eerst
een échte fuif geven. Dat is al meer dan een halve eeuw geleden.
Er kwamen vriendinnen en een klasgenoot die weer een paar vrienden van haar mee bracht,
een neef die altijd kwam kaarten met twee vrienden en een oud collega van mijn overleden vader, die ons in die tijd goed heeft opgevangen en die ons vaak in het weekend kwam ophalen
om ergens heen te gaan, wat altijd heel leuk was. We noemden hem ome Buddie.
Verder waren er ons moeder en mijn twee zussen Corrie en Jopie, en ik dus.

Het was een gezellige boel. We hadden destijds thuis een draagbare radio-casetterecorder,
en dat was behoorlijk modern, en ik had van te voren bandjes opgenomen met muziek van de "arbeidsvitaminen".
Dat was muziek die personeel van bedrijven aangevraagd hadden.
Daar werd tenminste niet doorheen gepraat.
In de radio en tv gids kon je van te voren zien welke plaatjes er werden gedraaid.
Even ter verduidelijking voor de jongere lezers: plaatjes waren nummers muziek,
maar die werden plaatjes genoemd, omdat je destijds nog grammofoonplaten had op vinyl.
Die draaide dan rond op een pick-up met een naald in de groef.
De plaatjes die ik uitkoos streepte ik dan aan en nam ik op.
Ook nam ik muziek op van toppop, want dat was helemaal in.
Dat moest dan wel met een microfoontje die je bij de televisie hield.
Er mocht dan uiteraard niet gepraat worden in de kamer, want dan kwam dat geluid er ook bij,
en dat moest natuurlijk niet. Dus we hadden “goeie muziek.”
Ik kan me niet meer herinneren of we gedanst hadden.
Ons moeder had zoals altijd vlaaien gebakken en er waren pinda’s en chips en zo.
Ik mocht die dag voor het eerst bier drinken.
Dat vind je dan heel stoer. Ik dronk in die tijd wel eens een Sneeuwitje.
Dat was 7 up met een beetje schuim van bier, maar bier was nieuw voor mij,
en dat wilde ik ook wel eens proberen.
Ik had drie en een half glas bier op die avond en was zo dol als een kiep.
Toen de mensen weer  weg waren zag ik alles draaien en moest daarna overgeven.
Ik vroeg of ik nog moest meehelpen, maar dat hoefde niet.
Ome Buddie en ons moeder zouden de boel wel opruimen, en ik ben naar bed gegaan.
Ik had dus "te diep in het glaasje gekeken"
De volgende dag was ik weer kiplekker.
Wat een leuke cadeautjes had ik gehad: Een dagboek, een sieradendoos, een beker van ons Corrie, een rol drop,  een rol rang en een kauwgom van ons Jopie, een notitieblok, een bloemstukje van droogbloemetjes, een prachtige uitklapbloem, een petroleumlampje en een aap, 2 lege cassettebandjes, een pakje sigaretten. Jawel, ik rookte toen al een beetje. Samen met mijn vriendin kochten we wel eens een pakje en die rookten we dan samen op. Maar nou had ik een pakje voor mezelf. Verder kreeg ik een reep chocolade en een flesje nagellak. Ik denk dat ik dat kreeg zodat ik geen nagels meer zou bijten, maar het heeft niet gewerkt. Ik deed heel lang met het flesje, met die korte nageltjes van mij. En ik gebruikte het ook niet zo vaak want het smaakte vies.
En ook kreeg ik nog geld en een vierkante kandelaar met ingebouwde kaars.
Ik kan me niet meer herinneren wat ik daarmee bedoelde.
Leuk als je dat nog eens terug kan lezen.
Tegenwoordig, sinds Peer er niet meer bij is vier ik mijn verjaardag niet meer,
en ben het liefst die dag weg.  Ik heb geen zin meer in die drukte.
De hele dag lopen te zorgen en je kunt zelf niet echt buurten. Ik vind het veel leuker als er een
of twee mensen komen waarmee je een goed gesprek kunt voeren.
Dat hoeft dan ook niet perse op die dag, maar dat kan iedere dag van het jaar.
Wat kan een mens veranderen he? Ik rook niet meer, drink geen alcohol meer,
eet geen vlees meer, en hou niet meer van drukte.
Ben ik dan saai geworden?
Ikzelf vind van niet, misschien wel wat bewuster.

#