4 januari:
Wat is tijd?
Het jaar is weer voorbij gevlogen. Wat ging het snel deze keer.
Ervaren jullie dit ook zo?
Voor mij voelt het of het ieder jaar sneller gaat. De tijd gaat snel.
Maar wat is tijd? We meten de tijd met onze klokken en horloges,
en alles moet ‘op tijd.’ Zo laat dit en zo laat dat.
Zo zitten we in een ritme, een gewoonte, een schema die we volgen,
een rooster waar we ons aan houden, openingstijden, afspraken,
kortom, er is veel met ‘op tijd zijn’ gemoeid.
Ik hoorde laatst dat ze in Zuid Afrika zeggen: “jullie hebben een klok, maar wij hebben de tijd.” Dat is toch iets om bij stil te staan hè?
Tijd schept orde, zodat alles op rolletjes verloopt.
Sommige mensen hebben zó veel gepland, dat heel hun agenda vol zit.
Vaak heeft dat ook met werk te maken, maar ook vaste afspraken die je jezelf oplegt,
omdat je het leuk vindt. Dat kan sporten zijn, of een hobbyclub, kaartavondje,
mensen bezoeken, naar voorstellingen gaan, of wat dan ook.
Druk, druk, druk, hoor je ze dan, en als er ineens iets onverwachts gebeurt,
dat voorrang nodig heeft, moet er van alles afgezegd worden.
Afspraken worden verzet, een vrije dag wordt genomen en uitstapjes geannuleerd.
Dit is alsof je de onverwachte gebeurtenis, waar je tijd voor nodig hebt,
tussen alles kan zetten. Maar in feite schuif je alles in de tijd op.
Als je weinig tijd hebt, ben je geneigd om die spaarzame vrije tijd die je nog hebt
nuttig te besteden, en plan je leuke dingen in,
of dingen die je nou toch écht wel gedaan wil hebben, met het gevolg,
dat je agenda tussen de regeltjes ook nog beschreven wordt.
Tijd voor jezelf nemen is ook belangrijk. Even niks hoeven en ook eens écht niks doen.
Naar mijn ervaring gebeurt dat pas als je met pensioen bent, als je niet meer hoeft te werken.
Dan kun je toch nog van alles doen, maar alles op je eigen “tijd”, wanneer je er zin in hebt,
en wanneer het je zo uitkomt. Dat voelt veel relaxeter.
Ik heb op dit moment ook geen “verplichtingen”, ben nergens bij,
en wil me niet binden aan vaste dingen.
Ik denk dat ik dat nodig heb om helemaal tot mezelf te komen.
Voorlopig voelt dit goed zo.
Wat ook zo raar aan de tijd is, is dat er tijdzones zijn in verschillende delen van de wereld.
Is het in Australië al nieuwjaar, dan moeten wij nog tien uur wachten. Raar eigenlijk.
Als daar met oud en nieuw een kind word geboren tijdens het vuurwerk bijvoorbeeld,
om tien over twaalf, en die familie belt naar Nederland om het verheugde nieuws te vertellen,
dan weten de mensen in Nederland het vorig jaar al, op oudejaarsmiddag om 10 over twee.
Tien uur voordat het kind geboren is,  als je de tijd moet geloven. Typisch hè?
“Als je geen tijd hebt moet je tijd maken” wordt er wel eens gezegd.
Hoe doe je dat dan? Ja, gewoon, schuiven met je afspraken,
of dingen die je van plan was te doen niet doen.
Ik denk dat het verstandig is om geregeld eens niks te plannen.
Een dikke streep in je agenda.
Dat betekent dan, dat je op die dag, avond, of uren niks hebt en daar ook niks gaat zetten.
Als het dan zover is, kun je spontaan kijken waar je zin in hebt, of dat je helemaal niks doet.
 Dat voelt dan toch een beetje als vrij hebben.
Probeer het maar eens, als je het altijd druk hebt.
Het zal je goed doen!

#