30 november
Telepathie
Heb jij dat ook wel eens? Je denkt aan iemand en prompt gaat de telefoon,
en wie is dat? Jawel, degene aan wie je nét zat te denken.
“Telepathie” zeggen we dan, maar hoe werkt dat dan?
Ving die ander jouw gedachten op toen je aan hem of haar zat te denken,
en kwam toen het idee om jou te bellen? Of wilde die ander jou bellen, en ving jij dat op?
Dat is moeilijk vast te stellen. Telepathie is zenden én ontvangen.
Soms zeg je tegelijk hetzelfde. Ook al zoiets.
Het gaat voorbij woorden. Woorden zijn heel beperkend.
Hoe kun je een gevoel beschrijven in woorden?
Je kunt blijven praten, en dan nog, kan het niet goed overkomen.
Iedereen heeft zijn of haar eigen interpretatie bij woorden,
en daarom kan het voor verwarring zorgen.
Telepathie daarentegen heeft het hele pakket.
Als je telepathisch iets opvangt, ‘voel’ je wat er bedoeld wordt.
En dat is heel duidelijk.
Als je dit voor een ander doet, bijvoorbeeld met communiceren met dieren,
is het weer de kunst om het goed in woorden te vertalen.
Dat doe je dan weer met je eigen woordenschat.
Ik weet nog vroeger als kind zijnde, als we ergens op visite waren,
en mijn zussen en ik waren druk of luidruchtig, dan hoefde ons moeder maar naar ons te kijken,
en we wisten precies wat de bedoeling was.
Ze hoefde niks te zeggen, we vingen haar gedachten op en deden wat rustiger.
Later ook, toen ze oud was en soms niet uit haar woorden kwam,
omdat ze teveel tegelijk wilde vertellen. Ik begreep haar toch wel. Ook met halve zinnen.
Dus het zenden lukte haar goed. Ontvangen ook, want soms zei ze:
“ik denk dat die en die zullen komen” en dan zette ze de koffie al aan, en ja hoor.
Hij was nog niet uit geprutteld en daar kwamen ze. Dat had ze best vaak.
Sommige mensen zitten heel erg in hun hoofd, redeneren veel en zijn rationeel.
Dan is je gevoel gedeeltelijk uitgeschakeld.
Ik denk dat als je meer vanuit je gevoel, of je hart praat,
dat je er misschien telepathisch het gevoel bij kunt zenden en dat het dan veel duidelijker is
voor de ander om te begrijpen, als die ander tenminste ook meer in zijn hart zit.
Je hebt dat wel eens bij sommige mensen. Die begrijpen je al,
als je nog maar een paar woorden gezegd hebt. En andersom ook.
Bij andere mensen kun je soms door één blik al weten wat er speelt.
Bij dieren is dat ook duidelijk te zien. Als je tegen een hond met woorden zegt:
“je mag niet op de bank,” wat zie je dan voor je terwijl je dat zegt?
Inderdaad, dat de hond op de bank gaat.
Dieren zijn heel telepathisch en vangen dat beeld van je op.
Als je je dan omdraait, en de deur uit gaat, springt ie op de bank,
want dat zei je tenslotte tegen hem. Niet in woorden, maar in beeld.
Het heeft ook veel invloed welke naam je je hond geeft.
Noem je hem bijvoorbeeld Jumper, dan krijgen mensen daar een beeld bij,
de hond vangt het beeld op, en wat denk je dat ie dan gaat doen? Juist, jumpen.
Noem je hond daarom liever geen ‘Killer’, ‘Brutus of Danger’ Dat is vragen om moeilijkheden.
Easy, Angel of Gabber is een betere keuze.
In deze tijd, met het verhogen van ons bewustzijn, gaan we veel meer telepathie gebruiken.
En over een tijdje hebben we zelfs geen telefoon meer nodig.
Maar dat is nog even oefenen.
#