27 juli
Moet je je aan de regels houden?
Regels zijn er om duidelijkheid te creëren. Zonder regels zou er chaos kunnen zijn.
Om dingen duidelijk te maken hebben we regels in het leven geroepen.
Daar groei je mee op en je gehoorzaamt  ernaar.
Regels thuis: hoe laat  je moet opstaan, wie de tafel dekt en wie afruimt, wie afwast,
en wanneer je aan de beurt bent. Je moet je kamer schoonhouden en anders geen zakgeld.
En als je je aan de regels houdt loopt alles op rolletjes. Maar niet altijd.
Want als de wekker niet is afgelopen, valt alles in het honderd.
Om nog op tijd op school te komen (wat ook een regel is) moet je de regels aan je laars lappen,
en vlug een boterham smeren en onderweg opeten.
En zo wordt er wel eens roet in het eten gegooid. Niet op je boterham hoor.
Je wordt groter en haalt je rijbewijs. Dan krijg je wel met héél veel regels te maken,
en het is ook wel goed dat die er zijn om het enigzins veilig op de weg te houden.
En die enkele keer dat je je niet aan de regels houdt, moet je je beseffen dat dat wel
je eigen verantwoording is. En soms móet je de regels wel overtreden:
Als er een kind in de vijver is gevallen, en je ziet een bordje waarop staat:
“verboden te zwemmen” dan is er geen denken aan om je aan de regels te houden.
Je springt in het water en haalt het kind eruit. Dus is het goed om altijd zelf na te blijven denken. Moet je je aan de regels houden? Niet altijd!
Overigens, er zijn in ons land wel ontzettend veel regels.
En dan komt er een periode dat iedereen bang gemaakt wordt voor onzichtbare zaken.
Weet je het nog, 4 jaar geleden? We hoorden de hele dag hetzelfde op de t.v.
Angst maakt mensen kwetsbaar en gehoorzaam, en hoe meer t.v. je keek,
hoe banger je er voor werd. We werden gehersenspoeld. We kunnen niet meer helder nadenken,
en durven zelf geen verantwoording te nemen. Wie kan ons nog redden?
En dan komen de mensen op de voorgrond, die er niet voor geleerd hebben,
en een hele andere achtergrond hebben. Deze mensen vertellen ons aan welke nieuwe regels
we ons moeten houden. Van wie krijgen zij die orders?
Wetenschappers en artsen die het er niet mee eens zijn en die vooruit kunnen zien dat het helemaal mis zal gaan, worden genegeerd, gecensureerd, belachelijk gemaakt, uit hun ambt gezet, of nog erger: gevangen gezet. Artsen die de oplossing gevonden hebben, en dit op de patiënten toepassen, die daardoor genezen, zijn gevaarlijk bezig en worden beboet. Het wordt ze verboden hiermee door te gaan en het reddende medicijn wordt verbannen. Er is niet meer aan te komen.
De mensen die deze informatie kregen en niet zomaar alles vertrouwden en zelf op onderzoek uit gingen werden minachtend “wappies” genoemd, wat dan wel weer vertaald kon worden als
“Wakker Alert Persoon.” En dat zegt meer over die mensen.
Nee, we moeten de regeltjes volgen.
"Voor de veiligheid van ons allen", wordt er dan gezegd. Maar is dat wel zo?
Er zijn ineens wel héél veel beperkingen, en we kunnen niet meer doen
wat we gewend zijn te doen. Ineens zijn we crimineel, en heel gevaarlijk bezig
als we elkaar een knuffel geven, of als we ons gezicht laten zien in de winkel.
Of als we ‘s avonds na 9 uur op straat lopen zonder hond. Hoe kun je het bedenken!
Om nieuwe medicijnen te ontwikkelen is veel tijd nodig. Deze keer niet. De prik was er zo.
Is het dan wel veilig? Dat mag je je niet afvragen, het was zelfs een hele andere techniek.
“Neem het nou maar, dan word je niet meer ziek” werd er gezegd door de regelmakers.
En “je doet het voor een ander” was een slogan waardoor mensen die zich verantwoordelijk voelden er in trapten. En "je hoeft niet te weten wat er in zit, je eet toch ook frikandellen en weet niet wat daar in zit."  En als je in de angst zit, kun je niet meer helder denken en ben je blij dat zij dat wel kunnen en met een oplossing komen. Dus nemen de mensen het. Wie het niet nam mocht niet meer uit gaan eten, want dan was je een gevaar voor de mensen die nu beschermd waren door middel van de prik. Hoe dan?  En werden ze niet meer ziek? Wél dus, en nog erger.
Sindsdien is er heel veel oversterfte, miskramen, onvruchtbaarheid, turbokankers en ziektes die voorheen veel en veel minder voorkwamen, ook bij jonge mensen. Maar dat ligt daar niet aan.
Er mag niet over gesproken worden. Er mag geen onderzoek naar worden gedaan. Waarom niet? Hebben ze misschien iets te verbergen? Mogen we het niet weten? Waarom gaan ze er uberhaubt mee door? Als ze er achteraf achter komen dat het toch niet zo goed is, zouden ze er dan niet gewoon mee stoppen? Dat zou je toch denken. Maar nee, ze gaan er gewoon mee door.
En diezelfde techniek wordt nu ook in andere prikken gedaan, ook voor dieren.
Er zijn veel artsen die het wel zagen, maar omdat ze een praktijk hebben met hypotheek,
vrouw en kinderen, kunnen ze het zich niet veroorloven om het van de daken te schreeuwen,
want je kunt alles verliezen. Die artsen zaten klem. Bij velen van hen knaagt nu het geweten,
nu  naar buiten komt wat het gebracht heeft. Gepensioneerde artsen laten van zich horen, die hebben niets meer te verliezen, maar via de mainstreammedia krijgen ze geen podium.
Dus als je er meer van wilt weten moet je zelf op zoek gaan via andere kanalen.
Veel mensen die dit alles zien, denken er nu anders over en willen het niet meer.
En dan komen er nieuwe regels. Voor onze veiligheid natuurlijk. Ze willen het gaan verplichten, want anders….  Je zou er bijna iets van gaan denken. En ze bereiden ons al voor
dat er iets nieuws aankomt, waarvoor dan weer geprikt moet gaan worden.
Moet je je aan de regels houden, of neem je zelf je verantwoording?
Iedereen moet zelf weten wat hij of zij doet. Laat je niet dwingen,
maar luister naar je hart, niet naar je angst.
Angst is een slechte raadgever. Je hart is er om keuzes te maken.
Je verstand is er om die keuzes te kunnen begrijpen.
#