Keuzes maken.
Hoe vaak moeten we het niet doen? Keuzes maken. Eigenlijk de hele dag door.
Vaak beseffen we het niet eens, omdat we steeds dezelfde keuzes maken.
We zijn het zo gewend. Je staat ’s morgens op. Wat doe ik vandaag aan?
Dan maak je je eerste keuze van die dag. Wat eet ik? Wat drink ik?
Vaak is het zo vanzelfsprekend dat je een boterham smeert,
of een schaaltje yoghurt met muesli maakt dat je het niet eens als keuze ziet.
Als je daarna naar je werk gaat, denk je dat dat moet. Je hebt geen keuze.
Of toch wel?
Je kiest er voor om te gaan. Je kunt ook kiezen om niet te gaan.
Maar je hebt plichtsbesef en het hoort nou eenmaal zo en het rooster is ingedeeld,
dus je gaat gewoon. Je denkt dat je moet. Maar is dat wel zo?
Moeilijk hè, om dit als keuze te zien. Er worden dingen van ons verwacht.
We passen ons aan en doen de dingen die we horen te doen. Zo ook met sociale contacten.
Je zult vast wel eens op een feestje geweest zijn, waar je eigenlijk helemaal geen zin in had.
Je was te moe, het was te druk, of je voelde je die dag niet lekker.
Je hebt dan de keuze om naar huis te gaan, maar uit ‘goei fatsoen’ blijf je veel langer zitten
dan je eigenlijk zou willen. Waarom doen we dat soort dingen?
Je wil de ander niet kwetsen, maar jezelf wel dan?
Soms is het moeilijk om keuzes te maken, om voor jezelf te kiezen.
Maar denk je dat die mensen op dat feestje jou nou zo gezellig vonden
als jij je tijd aan het uitzitten was? Ik denk van niet.
Als je gewoon had gezegd dat je je dag niet had en naar huis was gegaan was het toch ook goed? Als je partner aan je vraagt: “waar zullen we heengaan,” en je zegt dan altijd: “zeg jij het maar,” dan maak je helemaal geen keuze. Niks gemakkelijker om dan een keuze te maken.
Het wordt je gevraagd, maar je laat het dan aan de ander over.
Is dat gebrek aan zelfvertrouwen? Ben je bang de verkeerde keuze te maken?
Als dat zo is, dan hoor je het vanzelf wel. Nee, het valt niet altijd mee om keuzes te maken.
Soms word je een kant op gedwongen, en het is wikken en wegen, maar wat je ook doet;
Je hebt altijd een keus. Besef dat goed. Je hebt een vrije wil.
Je kunt in situaties terechtkomen waarbij je denkt dat je maar één kant op kunt gaan,
de kant die je niet wil, en het is heel belangrijk dat je dan je hart volgt.
Soms heeft het grote consequenties en is het heel moeilijk.
Zo zijn er heel veel mensen die vier jaar geleden een keuze gemaakt hebben,
waar ze nu heel veel spijt van hebben. ‘Prikspijt’ was het nieuwe woord.
Een keuze die ze opgelegd werd. Dwang, chantage, bangmakerij, beperkingen werden opgelegd. Misleiding, manipulatie, misbruik van de menslievendheid, (je doet het voor een ander)
leugens, machtsmisbruik. Door die constante herhaling op tv werden mensen gehersenspoeld.
Dat alles had er toe geleid dat mensen die keuzes gemaakt hadden.
Ja, ook toen hadden ze een keus. Weliswaar met veel consequenties.
Hoe vaak moeten we het niet doen? Keuzes maken. Eigenlijk de hele dag door.
Vaak beseffen we het niet eens, omdat we steeds dezelfde keuzes maken.
We zijn het zo gewend. Je staat ’s morgens op. Wat doe ik vandaag aan?
Dan maak je je eerste keuze van die dag. Wat eet ik? Wat drink ik?
Vaak is het zo vanzelfsprekend dat je een boterham smeert,
of een schaaltje yoghurt met muesli maakt dat je het niet eens als keuze ziet.
Als je daarna naar je werk gaat, denk je dat dat moet. Je hebt geen keuze.
Of toch wel?
Je kiest er voor om te gaan. Je kunt ook kiezen om niet te gaan.
Maar je hebt plichtsbesef en het hoort nou eenmaal zo en het rooster is ingedeeld,
dus je gaat gewoon. Je denkt dat je moet. Maar is dat wel zo?
Moeilijk hè, om dit als keuze te zien. Er worden dingen van ons verwacht.
We passen ons aan en doen de dingen die we horen te doen. Zo ook met sociale contacten.
Je zult vast wel eens op een feestje geweest zijn, waar je eigenlijk helemaal geen zin in had.
Je was te moe, het was te druk, of je voelde je die dag niet lekker.
Je hebt dan de keuze om naar huis te gaan, maar uit ‘goei fatsoen’ blijf je veel langer zitten
dan je eigenlijk zou willen. Waarom doen we dat soort dingen?
Je wil de ander niet kwetsen, maar jezelf wel dan?
Soms is het moeilijk om keuzes te maken, om voor jezelf te kiezen.
Maar denk je dat die mensen op dat feestje jou nou zo gezellig vonden
als jij je tijd aan het uitzitten was? Ik denk van niet.
Als je gewoon had gezegd dat je je dag niet had en naar huis was gegaan was het toch ook goed? Als je partner aan je vraagt: “waar zullen we heengaan,” en je zegt dan altijd: “zeg jij het maar,” dan maak je helemaal geen keuze. Niks gemakkelijker om dan een keuze te maken.
Het wordt je gevraagd, maar je laat het dan aan de ander over.
Is dat gebrek aan zelfvertrouwen? Ben je bang de verkeerde keuze te maken?
Als dat zo is, dan hoor je het vanzelf wel. Nee, het valt niet altijd mee om keuzes te maken.
Soms word je een kant op gedwongen, en het is wikken en wegen, maar wat je ook doet;
Je hebt altijd een keus. Besef dat goed. Je hebt een vrije wil.
Je kunt in situaties terechtkomen waarbij je denkt dat je maar één kant op kunt gaan,
de kant die je niet wil, en het is heel belangrijk dat je dan je hart volgt.
Soms heeft het grote consequenties en is het heel moeilijk.
Zo zijn er heel veel mensen die vier jaar geleden een keuze gemaakt hebben,
waar ze nu heel veel spijt van hebben. ‘Prikspijt’ was het nieuwe woord.
Een keuze die ze opgelegd werd. Dwang, chantage, bangmakerij, beperkingen werden opgelegd. Misleiding, manipulatie, misbruik van de menslievendheid, (je doet het voor een ander)
leugens, machtsmisbruik. Door die constante herhaling op tv werden mensen gehersenspoeld.
Dat alles had er toe geleid dat mensen die keuzes gemaakt hadden.
Ja, ook toen hadden ze een keus. Weliswaar met veel consequenties.
In die tijd waren er veel mensen die er geen wilde halen, maar omdat ze anders niet op vakantie konden, namen ze het toch maar. Vooral de jongeren lieten zich overhalen.
Destijds werden er door huisartsen middelen voorgeschreven
die goed werkten, goedkoop waren en die veilig waren met ongeveer geen bijwerkingen.
"De oplossing is er" dacht ik nog. Maar nee, die artsen kregen hoge boetes. Het mocht niet.
Waarom niet? De prik moest erdoor. Vind je dat niet raar?
Destijds werden er door huisartsen middelen voorgeschreven
die goed werkten, goedkoop waren en die veilig waren met ongeveer geen bijwerkingen.
"De oplossing is er" dacht ik nog. Maar nee, die artsen kregen hoge boetes. Het mocht niet.
Waarom niet? De prik moest erdoor. Vind je dat niet raar?
Sindsdien is er constant oversterfte en zijn er veel ziektes die voorheen veel minder voorkwamen.
Ik ken heel veel mensen in mijn omgeving die er geen meer halen, maar jammer genoeg ook nog een aantal mensen die weer in de rij gaan staan voor de volgende.
Tegen die mensen wil ik zeggen: “Kijk ook eens naar de andere berichten voordat je weer gaat.” Maar ik laat iedereen in zijn of haar waarde. Het is jouw eigen keuze.
Maar ik zou je willen zeggen:
“Kies voor jezelf, volg je hart, en niet je angst!”
Ik ken heel veel mensen in mijn omgeving die er geen meer halen, maar jammer genoeg ook nog een aantal mensen die weer in de rij gaan staan voor de volgende.
Tegen die mensen wil ik zeggen: “Kijk ook eens naar de andere berichten voordat je weer gaat.” Maar ik laat iedereen in zijn of haar waarde. Het is jouw eigen keuze.
Maar ik zou je willen zeggen:
“Kies voor jezelf, volg je hart, en niet je angst!”