23 november
Een waterdruppeltje
Ik heb eens een verhaal gelezen waarvan ik alleen nog de clou weet.
Nu heb ik er een verhaaltje van gemaakt in mijn eigen woorden:
Er was eens een waterdruppeltje die bang was voor de oceaan, waar hij naartoe zou gaan.
Hij viel samen met al zijn vriendjes uit de lucht als regen,
kwam boven op een berg terecht waar hij door de harde val omhoog stuiterde.
Vervolgens gleed hij in een sneltreinvaart naar beneden en botste tegen de scherpe rotsen,
die hem weer een andere richting in duwden.
Het tolde hem, het leek wel een achtbaan.
Plotseling kwam hij bij een rand en maakte een vrije val van grote hoogte,
Beneden kwam hij in een kolkende massa terecht, waar hij een tijdje bleef draaien
voordat hij verder kon.
Angstig om dichter bij de oceaan te komen vervolgde hij zijn weg.
Hij had al veel hindernissen overwonnen, maar de angst bleef.
De snelheid nam geleidelijk af.
Hij twijfelde even of ie wel verder zou gaan, en probeerde zich achter een tak te verbergen.
Maar nét toen hij dat had bedacht, raakte de tak op drift
en sleurde hem mee verder stroomafwaarts. Nee, er was geen tegenstand mogelijk.
Hij zou sowieso de oceaan bereiken. Dat was tenslotte zijn eindbestemming.
Vele keren eerder had hij een schuilplaats gevonden,
maar dan verdampte hij en viel later weer neer als regen, en begon heel het circus opnieuw.
Nee, dit keer zou hij doorzetten.
Hij moest maar een keer door zijn angst heen.
Dagen verstreken, terwijl hij zijn reis vervolgde.
Langs de rand van een oever ontsnapte hij maar nauwelijks aan een rund,
die aan het drinken was. Hij moest er toch niet aan denken om via die weg
dat hele traject weer in te gaan. Dat zou een lange omweg zijn.
Langzaamaan bewoog hij zich weer naar het midden van de stroom.
Onderweg kwam hij vissen tegen die hem tegemoet zwommen en hem later weer inhaalden.
Zij konden alle kanten in, maar hij niet.
Er was maar één richting mogelijk, en die ging hij.
Hij was er bijna. nog een klein stukje.
Nu was hij vastberaden en kon niet meer terug.
Hij bereikte zijn bestemming.
Het werd stil.
En toen…….
besefte hij dat hij de oceaan was geworden.
#