21 september
Volgens mij zijn er meer werelden.

Wat ik laatst meemaakte vond ik erg vreemd.
De laatste jaren is het vaak, als ik over straat loop of fiets, dat mensen groeten,
glimlachen of een knikje. Zo ook in de winkel.
Ik doe dat zelf ook, dus het zal een wisselwerking zijn, denk ik dan.
Pasgeleden ging ik naar de supermarkt en zette mijn fiets neer.
Iemand die net uit de winkel kwam en naar haar fiets liep herkende ik van mijn vorig werk.
Ik had haar al zo’n 4 jaar niet meer gezien en was verrast haar te zien.
“Hoi” zei ik vrolijk. “Hoi” zei ze terug. Ongeveer twee octaven lager.
Ik vroeg hoe het met haar ging en ze zei: “goed”
Ze ontweek oogcontact en het klonk nogal kortaf.
Ik vroeg of ze nog steeds haar destijds nieuwe baan had. “Ja” was haar korte antwoord.
Ik vroeg of ze het daar goed naar haar zin had.
“Ja” was wederom haar korte antwoord, waarbij ze steeds oogcontact vermeed.
Even ging de gedachte door me heen van hoe het afscheid bij de vorige baan was.
Dat was toch goed, we hadden toch geen onenigheid. Waarom deed ze zo kortaf en nors?
Ik kon niks bedenken. “Ik heb haast” zei ze toen.
Ik wenste haar het beste en ging de winkel binnen. Ik vond het vreemd.
Misschien had ze gewoon een vervelende dag.
Toen ik door de winkel liep viel het me ook op dat niemand oogcontact maakte,
en het leek alsof iedereen in een andere werkelijkheid was. Zo voelde het voor mij.
De ene op zijn telefoon, de andere met oortjes in en de andere strak voor zich uitkijkend,
zelfs bij een bijna botsing met de winkelwagentjes.
Wat is dat toch?
Volgens mij zijn er meer werelden, en was ik niet in dezelfde wereld als al die andere mensen.
Of was ik onzichtbaar voor ze? Of zou het de schommeling tussen dimensies zijn?
Heb jij die ervaring ook wel eens? Of zou het zijn dat al die mensen een rotdag hadden?
Was er misschien iets heel vervelends in het nieuws geweest?
Ik weet het niet, ik kijk geen nieuws. Het is toch alleen maar negatief.
De volgende dag was het weer als vanouds. De mensen groetten weer en ik zag vrolijke gezichten. Gelukkig! Ik ben weer in mijn eigen wereld.

#