De vogels die komen drinken en badderen, en af en aan vliegen en kwetteren. 
De zwaluwen die rondjes vliegen om insecten uit de lucht te vangen,
 en steeds een gierend geluid maken. Dan ineens een muisje dat tevoorschijn komt,
 om vervolgens in sneltreinvaart tussen de bodembedekkers te verdwijnen.
Daar kan ik van genieten.
 Mijn moeder kon heel erg genieten van eten. Ze hield ook van koken,
 en wist altijd de juiste kruiden toe te voegen, zodat het altijd lekker was.
 Als ze in een restaurant zat te eten, en ze zat voor het raam,
 dan was dat heel uitnodigend voor de voorbijgangers, want ze zat altijd met veel smaak te eten. Dan zag je haar genieten. Niet hap slik weg, zoals sommige mensen doen, nee,
 met haar volle aandacht en op haar gemak. Ik denk dat dát het verschil maakt van hoe je in het leven staat, en hoe je alles ervaart: “Er met je volle aandacht bij zijn.”
 Ik zou genieten omschrijven als: “ Het met volle aandacht beleven van positieve momenten, waarbij je je zintuigen volledig gebruikt en waar je blij van wordt.
 Je kunt je eten even snel achterover gooien, maar je kunt ook een ‘smaakbelevenis ervaren’.
 Voel je het verschil? Klinkt toch heel anders, hè?
 Zo kun je door een park lopen en je verwonderen over al het moois dat je ziet.
 Al die verschillende bomen, struiken, planten en bloemen, die er iedere keer weer anders uitzien. De ene keer zijn ze nog in knop en de keer daarop zijn ze in volle bloei. Prachtig!
 De vogels die je ziet en hoort, die er vrolijk op los zingen. 
Een keer liep ik met mijn zus door het park te genieten van al die schoonheid,
 toen het ons opviel dat een stelletje dat we tegenkwamen allebei voorovergebogen
 op hun smartphone aan het kijken waren. Een stukje verder kwamen we twee jongens tegen
 die ook naar beneden keken op hun smartphone.
 We zeiden nog tegen elkaar: “Die mensen zien niks van het park.”
 Weer een stukje verder zagen we een ouder echtpaar op een bankje zitten,
 ook allebei voorovergebogen kijkend op hun smartphone.
 Mijn zus en ik keken elkaar aan en moesten lachen.
 Toen kwamen we een groep jongeren tegen en, idem dito, àllemaal.
 Een peuter vermaakte zich op een driewielertje, terwijl de ouders er achteraan liepen,
 jawel, voorovergebogen, kijkend op hun smartphone.
 Toen kwamen we een vrouw tegen met lege handen. Dus die zijn er ook nog.
 We hebben haar even aangesproken, en haar viel het ook op hoe dat tegenwoordig gaat.
 Jammer, hè. Aan die mensen gaat het allemaal voorbij. Alsof ze in een andere wereld zijn.
 Op een van mijn kaarten staat: “je kunt intens genieten van grote dingen,
 maar zeker ook van kleine alledaagse dingen. Je moet ze wel zien.”
 En als je kijkt in plaats van ziet, luistert in plaats van hoort, bijvoorbeeld naar mooie muziek,
 of vogelzang, of de branding van de zee,
ervaren in plaats van voelen, kortom, er met je volle aandacht bij bent,
 dan geniet je.